Salis: "Er is een leiderschapsprobleem links, maar ik blijf hier. Alternatieve kentekenplaten en garanties zijn niet geldig."

Het belangrijkste is om in beweging te komen: het helpt je ruimte te winnen, aandacht te trekken en stemmingen te peilen. Daarom hebben in de uitgestrekte prairie van het centrum van de nationale politiek de afgelopen maanden, en vooral vandaag, zovelen gezegd, gedaan en voorgesteld. Van Matteo Renzi tot Dario Franceschini , de eerste die het potentieel schetste van een nieuwe politieke kracht die in staat is om de 10 procent te bereiken door alle kleine centristische partijen samen te brengen. Van Ernesto Maria Ruffini tot Alessandro Onorato , de superraadslid van Rome die vandaag in Fermo in de regio Marche 200 burgemeesters, zowel mannen als vrouwen, en raadsleden bijeenbracht met het idee om "een proces voort te zetten dat van onderop een nieuw nationaal burgerproject creëert."

Daarom, des te meer, bereikt een bericht uit Genua internetgebruikers over het nieuwe gezicht op het toneel: de nieuwe burgemeester van de stad, Silvia Salis , een burgercentrist en hervormer, een van de figuren die Franceschini zelf landelijk in de gaten moet houden te midden van de zorgen van de Democratische Partij. "Ik kan alleen maar zeggen dat ik pas twee maanden burgemeester ben en dat ik nog veel te doen heb," antwoordde ze, althans voorlopig, "degenen die van mij en van Genua houden, zouden me hier moeten laten werken."

De politiek verandert echter snel. En het waren Renzi en Franceschini die haar aanwezen als een potentiële toekomstige leider van centrumlinks, hoewel ze niet bepaald de eersten waren die dat deden.

Maar ik ben net burgemeester geworden van een grote stad. Mijn betrokkenheid is delicaat en allesomvattend, en er is geen ruimte voor afleiding. Mijn focus ligt nu op een gemeente die door rechts in grote problemen is geraakt, en op de beslissingen die moeten worden genomen over overheidsbedrijven, de onroerendgoedbelasting (IMU) en de afvalcyclus. Niets anders.

Ik blijf erbij. Franceschini heeft haar aangewezen als een van de drie figuren die we in de toekomst als leider van het land moeten beschouwen. Dat moet wel iets betekenen.

En ik herhaal, iedereen die om me geeft, zou me in mijn stad moeten laten werken. Dat gezegd hebbende, het klopt dat er links een groot leiderschapsprobleem is. Een probleem dat, laten we duidelijk zijn, niets met mij te maken heeft. Ik heb ervaring in de sportwereld, waar je om te winnen altijd moet vertrouwen op degenen die het kunnen en weten. Rechts is dit een heel duidelijk mechanisme. Links is er een groot probleem met leiders en winnende figuren.

Voor wie is deze boodschap bedoeld?

"Aan degenen in het progressieve kamp die de behoefte voelen om zich te onderscheiden, in plaats van zich te richten op verdeeldheid zaaiende elementen in plaats van op elementen die het kamp kunnen verenigen. Ik heb dit altijd gezegd, vanaf het begin, en het is ook nuttig geweest in mijn coalitie, hier in Genua: meningsverschillen tussen bondgenoten moeten worden overwonnen, en dat kunnen we net zo goed in de regering doen, in plaats van in de oppositie."

Elly Schlein zegt het in zekere zin. Hoe is haar relatie met de secretaris van de Democratische Partij?

Ik waardeer haar enorm; ik zou zeggen dat we elkaar openlijk hebben gesteund. Ze doet echt haar best om het kamp "koppig verenigd" te houden, zoals ze het zelf zegt. Als deze lijn, die echt iedereen omvat, echt gedeeld wordt, zal dat een groot probleem vormen voor rechts.

In die verenigde coalitie, zegt ze, is iedereen nodig. Denkt u dat het in 2027 echt mogelijk zal zijn om een zo breed mogelijk veld, van Renzi's aanhangers tot de na-Grillini's, op één lijn te zien staan?

Het punt is simpel: om te groeien, moet links een centrumlinks electoraat consolideren. Centrumrechts heeft, in tegenstelling tot centrumlinks, geen capaciteit voor expansie. Samen zullen ze de gecombineerde percentages van hun partijen bereiken. Door onze krachten te bundelen, kunnen we alleen maar groeien. Ik heb dit duidelijk in Genua zien gebeuren. Een verenigd veld en een solide voorstel brengen mensen terug naar de stembus; het kan zelfs dat ontmoedigde centrumlinkse electoraat, dat al jaren vervreemd is, overtuigen. In Genua kwam bij de laatste verkiezingen 44 procent van de kiezers opdagen; deze keer 52 procent. Links is anders dan rechts; hun respectievelijke electoraten zijn fundamenteel verschillend, en Italië is geen rechts, maar een progressief land.

Wat vindt u van de recente juridische commotie rond twee prominente figuren uit de nationale linkse beweging, de burgemeester van Milaan, Beppe Sala, en de oud-burgemeester van Pesaro, Matteo Ricci?

Ik denk dat we voor iedereen garant moeten staan, en dat ook echt moeten doen. Niet zoals centrumrechts, dat beweert één te zijn met zijn topfunctionarissen, en vervolgens de tweedelijnsfunctionarissen in elkaar laat slaan. Dezelfde mensen die betrokken zijn bij zaken die veel ernstiger zijn dan een formeel onderzoeksrapport, en daar weet ik wel iets van (de verwijzing is naar het dossierschandaal rond voormalig FdI-raadslid in Genua, Sergio Gambino, red. ). We moeten te allen tijde garant staan, niet alleen bij vlagen.

Vandaag stonden er mensen op haar te wachten in Fermo, waar Onorato burgerleiders uit het hele land bijeenbracht om een nieuwe nationale koers uit te stippelen en om hun solidariteit met Ricci te betuigen.

Ik verlaat Genua alleen voor zaken die de toekomst van de stad betreffen, of voor evenementen die het stadsbestuur ten goede kunnen komen. Ik ga misschien een avond naar het Festa dell'Unità in Milaan, maar zeker niet een hele dag naar de regio Marche.

Wat vindt u van het initiatief van de bestuurders van Onorato?

Ik denk dat er in dit land een grote burgerbeweging bestaat die beschermd en ondersteund moet worden, vooral omdat die helpt om Italianen weer in de politiek te krijgen. Onorato's voorstel is intelligent; het speelt op intelligente wijze in op de noodzaak om nieuwe burgerfiguren te vinden om politieke initiatieven nieuw leven in te blazen. Laten we ons dit afvragen, want het trekt zoveel aandacht.

Waarom?

"Omdat we ons moeten afvragen waarom burgers steeds meer vertrouwen hebben in burgers, en steeds minder in politici."

Waarom is dat volgens jou zo?

Omdat een burgerfiguur altijd een meer praktische benadering van zaken zal hebben dan de meer ideologische benadering van politiek. Toen ik gevraagd werd om burgemeester van Genua te worden, zei ik dat ik dat alleen zou doen als het progressieve kamp zich verenigd zou presenteren. Ik zal mijn leven wijden aan de stad, maar alleen als de centrumlinkse krachten samenwerken.

Is dit een manier om de partijen die u gevraagd hebben om uw lidmaatschap op te nemen, en ik neem aan dat het er velen zijn, weinig hoop te geven?

Ik ben niet van plan me bij een partij aan te sluiten; ik voel de behoefte er niet voor. De partijen in mijn coalitie in Genua steunen me openlijk; ik heb niets anders nodig; ik laat de anderen speculeren. Bovendien werd ik eerst afgeschilderd als een gevaarlijke communist en vervolgens als een liberaal die zich voordeed als links. Ik heb me in alle hoeken van het progressieve spectrum bevonden, maar ik ben een burgeractivist.